31 شهریور 1359 با حمله هوایی عراق به چند
فرودگاه ایران و تعرض زمینی همزمان ارتش بعث به شهرهای غرب و جنوب ایران،
جنگ 8 ساله حکومت صدام حسین علیه ایران آغاز شد. این جنگ 19 ماه پس از
پیروزی انقلاب اسلامی و چند روز پس از آن اتفاق افتاد که صدام پیمان
الجزایر را در برابر دوربینهای تلویزیون بغداد پاره کرد. صدام در نطقی با
تأکید بر مالکیت مطلق کشورش بر اروند رود (که وی آن را شطالعرب نامید) و
ادعای تعلق جزایر ایران به «اعراب» جنگ را در زمین، هوا و دریا علیه ایران
آغاز کرد.
این جنگ در حالی شروع شد که مردم ایران دوران نقاهت پس از
انقلاب را میگذراندند و طبعاً به بازسازی کشور و آرامش و سازندگی
میاندیشیدند. نیروهای مسلح نیز به دلیل آن که انتظار جنگ را نداشتند، از
آمادگی چندانی برای رویارویی در یک نبرد بزرگ برخوردار نبودند. به همین
دلایل، نظامیان عراق در ماههای اول پس از شروع حمله، موفق شدند چند شهر
مرزی را در غرب و جنوب ایران تصرف کنند.
علل آغاز جنگ
بقیه به همراه عکس در ادامه مطلب.....
عملیات کربلای پنج در میان رزمندگان سالهای دفاع مقدس به شبهای قدر شهرت دارد. سه راهی شهادت، سنگرهاینونی شکل و زمینهایی که بر اثر اصابت گلوله خمپاره رنگش سیاه شده بود.
حال با گذشت سالهای از آن روزهای پر افتخار خاطره زیر توسط فرمانده وقت سپاه پاسداران در زمان عملیات یعنی محسن رضایی، که پیرامون نحوه تصمیم گیری برای آغاز عملیات کربلای پنج است را برای اولین بار منتشر مینماییم:
بقیه به همراه عکس در ادامه مطلب..........
آزادسازی خرمشهر در روز سوم خرداد (که در (۱۳۶۱ خورشیدی پس از ۵۷۸ روز اشغال بعنوان مهمترین هدف عملیات الی بیتالمقدس در دوره جنگ ایران و عراق توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران (به فرماندهی علی صیاد شیرازی) و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (به فرماندهی محسن رضایی) انجام گرفت. بازپسگیری خرمشهر در پی مرحله چهارم عملیات الی بیتالمقدس که از ۱ تا ۴ خرداد ۱۳۶۱ روی داد، برآورده شد.
نبرد شهری خرمشهر
پس از حمله نیروهای عراقی به خرمشهر جمعی از نیروهای داوطلب از خرمشهر، اصفهان و تهران به مدت شش ماه خانه به خانه در مقابل نیروهای عراقی مقاومت کرده و از سقوط ان تا مدتها جلوگیری کردند. از جمله داوطلبین محمد رضا جبل عاملی از اصفهان بود که در اثر اصابت ترکش در حین امدادگری در تاریخ شش اسفند ۱۳۵۹ کشته شد.
امام روحالله خمینی در ۳ خرداد ۱۳۶۱ به مناسبت آزادی خرمشهر پیامی خطاب به ملت ایران صادر کرد. در اولین بخش این بیانیه آمده است: 'خرمشهر را خدا آزاد کرد'
با تشکر از تلگرافاتی که در فتح خرمشهر به اینجانب شده است، سپاس بیحد بر خداوند قادر که کشور اسلامی و رزمندگان متعهد و فداکار آن را مورد عنایت و حمایت خویش قرار داد و نصر بزرگ خود را نصیب ما فرمود.
در جریان آزادسازی خرمشهر حدود ۱۶ هزار نیروی عراقی کشته و زخمی شدند و همچنین ۱۹ هزار نفر نیروی عراقی به اسارت نیروهای ایرانی درآمدند.
ایران در جریان عملیات ۲۶ روزه بیتالمقدس که به آزادی خرمشهر انجامید ۶٬۰۰۰ شهید (۴٬۴۶۰ شهید سپاه و ۱٬۰۸۶ شهید ارتش) و ۲۴ هزار مجروح داد.
آزادسازی خرمشهر از لحاظ نظامی نقطه عطفی در تاریخ جنگ ایران و عراق شناخته میشود.
در ایران از این عملیات و روز به عنوان نمادی از پیروزی، مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن یاد میشود. شورای عالی انقلاب فرهنگی سوم خرداد را در تقویم رسمی ایران به عنوان روز مقاومت، ایثار و پیروزی نامگذاری کردهاست.
در پی آغاز عملیات بیتالمقدس در نیمه شب دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ چند هدف عمده استراتژیک و تاکتیتکی از جانب نیروهای ایرانی دنبال میشد این اهداف عبارت بودند از:
آزاد سازی خرمشهر در حقیقت از اهداف مرحله چهارم عملیات بیتالمقدس بود. در ساعت ۲۲:۳۰ شامگاه شنبه، ۱ خردادماه ۱۳۶۱، مرحله چهارم این عملیات با اعلام رمز یامحمدبنعبدالله، از بیسیم فرماندهی قرارگاه مرکزی کربلا به واحدهای عملکننده، با هدف آزادسازی خرمشهر آغاز شد.
در پایان این نبرد علاوه بر پایان بخشیدن به ۱۹ ماه اشغال بخشی از حساسترین مناطق خوزستان و آزادسازی خرمشهر، ضربهای سنگین به توان رزمی و روحیه نیروهای عراقی وارد آمد.
در جریان آزادسازی خرمشهر حدود ۱۶ هزار نیروی عراقی کشته و زخمی شدند و همچنین ۱۹ هزار نفر نیروی عراقی به اسارت نیروهای ایرانی درآمدند.
پس از آزادسازی خرمشهر رزمندگان ایرانی در اولین اقدام خود پس از آزاد سازی شهر، در مسجد جامع خرمشهر نماز اقامه کردند. خبر این پیروزی به سرعت پخش شد و مردم در سرتاسر ایران به خیابان آمدند و به شادی و پخش شیرینی پرداختند.
فتح خرمشهر انعکاس جهانی داشت و از نظر سیاسی عراق با از دست دادن خرمشهر تکیهگاهش را برای مذاکره از دست داد.
جنگ ایران و عراق به طور کلی به دو مقطع تقسیم میشود، مقطع اول مربوط به آغاز جنگ تا آزاد سازی خرمشهر است که استراتژی ایران نظامی و با هدف بیرون راندن عراق از خاک کشور بود و مقطع بعدی مربوط به پس از آزاد سازی خرمشهر است که استراتژی ایران دوگانه بود.
آن طور که صیاد شیرازی نقل میکند، استراتژی پس از آزادی خرمشهر استراتژی سیاسی شد و شامل انجام یک عملیات نظامی برای تحقق صلح و با استفاده از عملیات نظامی برای آنکه بتوان از طریق دیپلماسی جنگ را تمام کرد. به عبارت دیگر تصمیم بر آن بود تا عملیات نظامی به عنوان ابزاری در خدمت دیپلماسی قرار گیرد. این استراتژی سیاسی بود ولی هدف عملیات و جنگ نبود بلکه هدف حمایت از سیاست خارجی بود.
مطالب بیشتر به همراه عکس در ادامه مطلب .....
*وقتی صدام بو برد!
صدام فکر میکرد هدف ایرانیها از عملیات فتحالمبین، رسیدن به استان العماره عراق بوده و میخواست از خاک عراق دفاع کند. مسئولان ایرانی هم در مصاحبههاشان اشاره میکردند که طمعی به خاک عراق ندارند؛ اما اگر تنبیه متجاوز و سقوط صدام ایجاب کند، به این مورد هم فکر خواهند کرد.
همه میدانستند هدف بعدی ایران، خرمشهر است. عراق هم عزمش را جزم کرده بود تا به هر نحوی از خرمشهر محافظت کند. همه راهها را بسته بودند و در همه مناطقی که احتمال میدادند ایرانیها نیروهایشان را هلیبرن کنند، ماشینهای عمودی و تیرآهنهای سرپا کاشته بودند. این در حالی بود که در هیچ یک از عملیاتهای قبلی، ایران از این راهکار برای عملیات استفاده نکرده بود.
نقشه مناطق اشغال شده
بقیه در ادامه مطلب....
مکان فرود من پوشیده از درختان جنگلی بود. هنگام فرود تعدادی از سربازان دشمن را می دیدم که به سوی محل فرود من در حرکت بودند. به آنها چشم دوخته بودم که....